فیزیک اسلامی

با شعور بودن آسمان‌ها

 

. «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ ... فَأَبَيْنَ أَن يَحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا ...؛

[۱]

ما امانت (تعهدتكليف، مسئوليت و ولايت الهيه) را بر آسمانها عرضه داشتيم ... آنها از حمل آن ابا كردند و از آن هراس داشتند....» واگذارى امانت به آسمان‌ها و خوددارى آن‌ها از پذيرش و نيز نگرانى‌شان، از نوعى شعور حاكى است.
۲. «ثُمَّ اسْتَوَى إِلَى السَّمَاء وَهِيَ دُخَانٌ فَقَالَ لَهَا وَلِلْأَرْضِ اِئْتِيَا طَوْعًا أَوْ كَرْهًا قَالَتَا أَتَيْنَا طَائِعِينَ؛

[۲]

سپس اراده آفرینش آسمان فرمود در حالي كه به صورت دود بود، به آن و به زمین دستور داد به وجود آئيد و شكل گيريد، خواه از روي اطاعت و خواه اکراه! آنها گفتند: ما از روي طاعت مي‌آئيم!»

۱.↑ أحزاب/سوره۳۳، آیه۷۲.    
۲.↑ فصلت/سوره۴۱، آیه۱۱.