پرواز به سوی فراتر از فضایی ها قسمت هشتم
وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِنْ قُرْآنٍ وَلَا تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلَّا كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودًا إِذْ تُفِيضُونَ فِيهِ وَمَا يَعْزُبُ عَنْ رَبِّكَ مِنْ مِثْقَالِ ذَرَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَلَا فِي السَّمَاءِ وَلَا أَصْغَرَ مِنْ ذَلِكَ وَلَا أَكْبَرَ إِلَّا فِي كِتَابٍ مُبِينٍ ﴿۶۱﴾و در هيچ كارى نباشى و از سوى او [=خدا] هيچ [آيه اى] از قرآن نخوانى و هيچ كارى نكنيد مگر اينكه ما بر شما گواه باشيم آنگاه كه بدان مبادرت مى ورزيد و هموزن ذره اى نه در زمين و نه در آسمان از پروردگار تو پنهان نيست و كوچكتر از آن چیزی نیست و بزرگتر از آن چيزى نيست مگر اينكه در كتابى روشن [درج شده] است (۶۱) سوره یونس (ع)
خوب فکر کنید ذره ای بسیار ریز که از پروردگار پنهان نیست کوچکتر و بزرگتر از این واحد چیزی نیست خیلی دقت کنید
.یعنی کوچکترین چیزوبزرگترین چیز، باهم ارتباط تنگاتنگی دارند و هردوهمانند یک واحد هستند .در نتیجه کوچکترین چیز یک ذره واحد است و بزرگ ترین چیز هم ذره واحد است.
در نتیجه بزرگترین چیزی که بشر دیده است(زمین و کره ماه وستاره های اطراف، که یک هسته و شماری ستاره یا قمر به اطراف آن و هرچه از این مرحله بزرگتر شویم این نظم برقرار است تا به کهکشانها می رسیم آنها نیز دارای یک مرکز کهکشانی هستندومجموعه ستارگان نیز به دنبال آن می چرخند و خود کهکشانها نیز به دنبال ستاره ای می گردداین نظم وهماهنگی نه تنها با بزرگتر شدن برقرار است بلکه هرچه کوچکتر شویم هم این نظم وهماهنگی برقرار است در نتیجه اگرما بزرگترین چیزرا یک هسته وستاره هایی به دنبال آن در نظر بگیریم مثل کهکشان در نتیجه کوچکترین چیزهم باید کهکشان در نظر بگیریم. ،یعنی نظم بین ستارگان ونجوم ، وآفرینش ، و اتم ..........یعنی نجوم و ستارگان و کهکشانها ، مثل اتمی هستند برای دنیای بسیار بسیار بزرگ.......وآن دنیا نیز مانند اتمی برای دنیای فراتر از فکر وتخمین بشرواین روال تاچه حدی ادامه دارد....؟ و بر عکس اتم ها و ملکولها ، دنیای نجومی وكهكشاني هستند برای دنیایی ریزتر و آنها نیز دنیای نجومی برای ریزترین ها.....؟ واین محدوده وبزرگی فقط در علم خداوند ثبت است
[ترجمه بحارالانوار - روایات - جلد ۵۷، صفحه ۹۶]
۱۰. توحید: از امام صادق علیه السّلام روایت شده است که فرمود: زینب عطر فروش حولاء (لوچ) نزد زنان و دختران رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله می‌آمد و به آنها عطر می‌فروخت. روزی نزد آنها بود که رسول خدا وارد شد و فرمود: چون بیایی خانه‌های ما خوشبو می‌شود. گفت: یا رسول اللَّه! خانه ات به بوی خودت خوشبوتر است. فرمود: وقتی می‌فروشی پر کن و غش و دغلی نکن که با تقواتر و با برکت تر است. گفت: نیامدم فروش کنم، همانا آمدم بزرگی خدا را از شما بپرسم. فرمود: جلّ جلاله، برخی از آن را به تو می‌گویم.
فرمود: این زمین و هر چه در آن و بر آن است، در بر آنچه زیر آن است، چون حلقه ای است که در دشت پهناور تهی افتاده و این هر دو و هر چه در آنها و بر آنها است، برابر آسمان برتر خود چون حلقه ای در دشت پهناور تهی می‌باشند و آسمان سوم تا هفتم نیز این چنین است. و آنگه این آیه را خواند: «خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُن» [۱] {خدا همان کسی است که هفت آسمان و همانند آنها هفت زمین آفرید. }
و این هفت با آنچه در آنها و بر آنها است، بر پشت خروس چون حلقه ای در دشتی پهناور و تهی باشند. خروس دو بال دارد، یکی در مشرق و یکی در مغرب و دو پایش در تک است. این هفت با خروس و هر چه در او و بر او است، بر صخره چون حلقه ای بر دشت پهناور تهی است و همه این‌ها با آنچه در آنها و بر آنها است، بر پشت ماهی چون حلقه ای در دشت پهناور تهی می‌باشند و این همه با ماهی در برابر دریای تاریک، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است و همه این‌ها با دریای تاریک در برابر هوا، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است و همه این‌ها با هوا در برابر ثری، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است. سپس این آیه را خواند:
ص: ۹۶
« لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری» [۱] {آنچه در آسمانها و آنچه در زمین و آنچه میان آن دو و آنچه زیر خاک است از آنِ اوست. }سپس علم [نزد ثری] قطع شده است. همه این‌ها با ثری و آنچه در آن و بر آن است در برابر آسمان یکم چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است و این آسمان دنیا و آنچه در آن و بر آن است نزد آنکه بالای آن است چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است و این دو آسمان نزد سومی، چون حلقه ای در بیابان پهناور تهی است و این و این سه نزد چهارم با هر چه در آن و بر آن است، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است، تا به آسمان هفتم رسید و این هفت و هر چه بر آن و در آن است نزد دریای خوددار از مردم زمین، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است و این هفت و آن دریای خوددار برابر کوه‌های تگرگ، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است. سپس این آیه را خواند: «و یُنَزِّلُ مِنَ السَّماءِ مِنْ جِبالٍ فِیها مِنْ بَرَد» [۲] {و [خداستکه] ازآسمان از کوه‌هایی [از ابر یخ زده] که در آنجاست تگرگی فرو می‌ریزد. } و این هفت بحر مکفوف و کوه‌های تگرگ نزد حجب نور، چون حلقه ای در دشت پهناور تهی است که هفتاد هزار حجابند و نورشان دیده رباست. و همه این‌ها نزد هوا که دل‌ها را سرگردان
----------
[۱]: . طلاق / ۱۲
[۱]: . طه / ۶
[۲]: . نور / ۴۳
دقت کنید.
فکر کنید .
اتم دنیای کهکشانی برای کوچکترین ها
و در آن دنیای ما فوق کوانتم اتم های ان
دنیای کهکشانی برای فراتر از فکر متفکران
خداوندا تا کجا کوچک شویم
در این ایه اگر شعور انسان درک کند سجده واجب دارد
یک سوال آیا در دنیای کوچکترین ها موجودات حتی انسان زندگی می کند .....
ببینید یعنی در یک دانه شن ریز که ما بر می داریم هزاران هزار کهکشان و انسان است
الله اکبر
یا بر عکس بیاید از کهکشان خود بزرگ شویم و بگوییم کهکشان ما اتمی است برای بزرگترین ها و آن دنیای بزرگ کهکشانی اتمی است برای دنیای فرا تر از تفکر ما
آیا مو جودات غول پیکر در این محدوده یا حتی انسان غول اسا در فراتر ها است
الله اکبر
ببینید معماری ایت الله عزیز دانشمند بزرگ مکارم شیرازی را
در آیه 29 سوره ( ( شوری ) ) می فرماید: ( ( ومن آیاته خلق السموات والارض و مابث فیهما من دابه؛ و ازنشانه های او است آفرینش آسمان ها و زمین و آنچه از جنبندگان در آن دوپراکنده ساخته است ) ). چنان که مشاهده می شود، در این آیه یکی ازنشانه های خداوند، آفرینش و پراکندن جانداران در زمین و آسمان ها قلمداد شده است. ] کلمه «دابه» و کلمه «فیهما» صریحاً می گویند، جنبندگان و موجودات زنده منحصر به کره زمین نیستند، بلکه در آسمانها و کرات عالم بالا نیز جنبندگان و موجودات زنده ای وجود دارد.
آیت الله مکارم شیرازی معتقد است: «کلمه «دابة» شامل موجودات ذره بینی تا حیوانات غول پیکر می شود. .. و این آیه دلالت بر وجود انواع موجودات زنده در آسمان ها دارد گر چه هنوز دانشمندان به صورت قاطعی در این زمینه قضاوت نمی کنند. و سر بسته می گویند در میان کواکب آسمان به احتمال قوی ستارگان (سیاره های) زیادی هستند که دارای موجودات زنده اند ولی قرآن با صراحت این حقیقت را بیان می دارد که در پهنه آسمان نیز جنبندگان زنده فراوانی وجود دارد.
منبع
https://www.javanonline.ir/fa/news/900296/%D9%86%D8%AC%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%A8%D8%B2%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D8%A7%D9%86%D8%A7%D9%86-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%8A-%D8%AA%D9%82%D8%B1%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%87%D9%8A
مام باقر عليه السلام :
لَعلّكَ تَرى أنَّ اللّه َ إنّما خَلقَ هذا العالَمَ الواحِدَ ، و تَرى أنَّ اللّه َ لَم يَخْلُقْ بَشَرا غَيرَكُم ! بلى و اللّه ِ ، لَقد خَلقَ اللّه ُ ألفَ ألفِ عالَمٍ ، و ألْفَ ألفِ آدمَ ، أنتَ في آخِرِ تِلكَ العوالِمِ و اُولئكَ الآدَمِيّينَ .
شايد فكر مى كنى كه خداوند فقط همين يك عالم را آفريده و بشرى جز شما خلق نكرده است ؛ به خدا سوگند كه خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم بيافريده كه تو در آخرين آن عالمها و آن آدميان هستى .
( التوحيد : ۲۷۷/۲ )